مقدمه

بطور معمول در هر فرد سالم دو کلیه وجود دارد که هر یک در یکطرف ستون مهره ها و زیر دنده های تحتانی واقع شده اند. کلیه ها به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای بوده و از نظر شکل شبیه لوبیا می باشند. هر کلیه به اندازه مشت بسته فرد است. اکثر اعضائ بدن برای عملکرد مطلوب وابسته به کلیه ها هستند

وظایف کلیه ها

مهمترین وظیفه کلیه ها برداشت مواد زائد از خون و بازگرداندن خون تصفیه شده به بدن می باشد. هر دقیقه حدود یک لیتر خون (یک پنجم خونی که توسط قلب پمپ می شود) از طریق سرخرگ کلیوی وارد کلیه ها می شود. پس از اینکه خون تصفیه شد خون تصفیه شده از طریق سیاهرگ های کلیوی به بدن باز می گردد.

داخل هر کلیه متجاوز از یک میلیون واحد بسیار ریز عملکردی بنام نفرون وجود دارد. هر نفرون از یک صافی بسیار کوچک بنام کلافه (گلومرول) که به یک لوله کوچک (توبول) متصل است تشکیل می شود. آب و مواد زائد توسط این صافی از خون جدا می شوند و به داخل لوله های کوچک (توبول ها) جریان پیدا می کنند.

قسمت عمده این آب توسط لوله های کوچک باز جذب می شود و مواد زائد بصورت غلیظ وارد ادرار میشوند تا دفع گردند.

ادرارهای جمع شده از لوله های کوچک وارد قسمت قیفی شکل بنام لگنچه کلیه شده و سپس از طریق لوله ای بنام حالب وارد مثانه می شود. مثانه ادرار را تا زمانی که ادرار کنید نگهداری می کند. پس از مثانه ادرار از طریق لوله ای بنام پیشابراه از بدن خارج می شود. کلیه سالم بطور معمول یک تا ٢ لیتر ادرار در روز و بر اساس میزان مایعات دریافتی تولید می کند. کلیه سالم قابلیت افزایش فعالیت خود را دارد بطوریکه اگر یک کلیه از دست رود کلیه دیگر بزرگ شده و کار دو کلیه را انجام خواهد داد.

سه وظیفه اصلی کلیه ها:

1کلیه ها آب بدن را تنظیم می کنند:

برای اینکه بدن شما بدرستی و به نحو مطلوب فعالیت کند لازم است که دارای حجم مناسب آب باشد. یکی از مهمترین وظایف کلیه ها برداشت آب اضافی یا حفظ آب بدن در موارد ضرورت می باشد.

2کلیه ها مواد زائد را برداشت می کنند:

بسیاری از مواد در خون و مایعات بدن باید در اندازه مناسب وجود داشته باشند تا بدن به درستی عملکرد داشته باشد. برای مثال: سدیم و پتاسیم مواد معدنی هستند که از مواد غذایی بدست می آیند. این مواد معدنی برای سلامتی لازم هستند اما باید در حد معینی نگهداشته شوند. زمانیکه کلیه ها بدرستی فعالیت کنند، مواد زائد از بدن داخل ادرار ترشح می شوند همچنین کلیه ها در تنظیم سایر مواد معدنی در بدن مانند: کلسیم و فسفر که برای تشکلی استخوان لازمند، کمک می کنند مواد زائد مانند: اوره و کراتی نیز باید از بدن خارج شوند . اوره و سایر مواد زائد زمانی که بدن پروتئین ها مانند: گوشت را تجزیه می کند، تشکیل می شوند. کراتی نین یک محصول زائد عضلات است. اگر فعالیت کلیه ها کاسته شود، اوره و کراتی نیز در خون افزایش می یابند بسیاری از محصولات زائد اگر از مایعات بدن جدا نشوند برای بدن سمی هستند برای مثال، وقتی فردی دارویی مصرف می کند، مواد زائد شیمیایی که از مصرف این دارو در بدن بوجود می آیند، عمدتا توسط کلیه ها از بدن خارج می شوند.

٣- کلیه ها هورمون می سازند:

کلیه های سالم پیک (پیغام بر) های شیمیایی مهمی بنام هورمون ها را نیز می سازند. این هورمون ها در جریان خون گردش کرده و بعضی از عملکردهای بدن مانند: فشار خون، ساخت گویچه های قرمز و برداشت کلسیم از روده ها را تنظیم می کنند.

علائم بیماری کلیوی

بیماری کلیوی معمولا بی سر و صدا پیشرفت می کند و قبل از ایجاد هر گونه شکایت موجب تخریب قسمت عمده ای از فعالیت و عملکرد کلیه می گردد. بنابراین افراد در معرض خطر پیشرفت بیماری کلیوی باید بطور مرتب مورد ارزیابی قرار گیرند. این افراد کسانی هستند که مبتلا به بیماری قند - دیابت - پرفشاری خون، بیماری عروقی و وابستگان نزدیک افراد مبتلا به بیماریهای ارثی کلیه می باشند

گاهی اوقات افراد با بیماری شدید کلیوی نیز بدون علامت می باشند. این موضوع اهمیت آزمایش خون یا ادرار را در بررسی مشکلات کلیوی روشن می کند. بهرحال شکایات و علائم زیر می توانند نشانگر بیماری کلیوی باشند که در صورت وجود، انجام آزمایشات و بررسی های بیشتر توصیه می شود

بعضی از علائمی که می تواند نشانگر بیماری کلیوی باشد عبارتند از:

•    خستگی

•    پرفشاری خون

•    ورم چشم ها، دست یا پا

•    دفع ادرار خونی، تیره یا رنگ چای

•    شب ادراری(بیشتر از یک بار در موقع خواب)

•    کاهش اشتها(کاهش وزن)

•    خارش سراسری پایدار

زمانی که کلیه ها نارسا شوند مواد زائد و مایعات در بدن تجمع پیدا کرده و شما نیاز به درمان دیالیز (برای تصفیه خون یا به وسیله ماشین یا از راه شکم و بصورت دیالیز صفاقی) یا پیوند کلیه دارید چگونه می توانید در پیشگیری از بیماریهای کلیوی موثر باشید.

فشار خون خود را بطور منظم چک کنید. فشار خون بالا و کنترل نشده سرعت طبیعی هر گونه بیماری کلیوی را افزایش می دهد. اگر شما مبتلا به بیماری قند، دیابت می باشید، باید بیماری شما تحت کنترل درآید. تعداد زیادی از بیماران کلیوی مبتلایان به بیماری قند می باشند به خصوص و حتی الامکان از مصرف داروهایی که توسط پزشک تجویز نشده اند ماند مسکن ها خودداری کنید. قبل از مصرف هر دارو حتما با پزشک خود مشورت نمائید

سایر داروهای خاص مانند سموم، آفت کش ها و مواد مخدر و ...- نیز می توانند موجب آسیب کلیه شوند. پزشک شما مشکلات و عوارض ناشی از مصرف طولانی مدت و بدون مجوز این داروها را بیان می کند

بیماری كلیه

اگر چه كلیه ها، عضوهای كوچكی هستند ، ولی از وظایف حیاتی زیادی از جمله تصفیه نمودن مواد زاید و مایعات اضافی از خون را به عهده دارند كه در حفظ سلامتی عمومی بدن موثر است. بیماری شدید كلیه، ممكن است منجر به نارسایی كامل آن شود، كه نیازمند درمان با دیالیز یا پیوند كلیه برای جلوگیری از مرگ است . اگر چه درمانهای موثری برای بسیاری از بیماریهای كلیه وجود دارد ولی مردم هنوز نمی دانند كه بیماریهای كلیه قابل پیشگیری اند.

ده عامل اصلی بیماری كلیه

معمولاً دو علت مهم برای نارسایی كلیه ها( یا مرحله نهایی بیماری كلیه) دیابت( دیابت نوع 2 یا دیابت بزرگسالان) و فشار خون بالا وجود دارد. زمانی كه این دو بیماری با درمان مراقبت شوند، بیماری های كلیه مرتبط با آنها می توانند پیشگیری شوند یا سرعت شان كاهش یابد. داروهای موثر زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارند. علاوه براین، تغییرات سلامت بخش در شیوه زندگی، مانند كم نمودن وزن و ورزش مرتب در مراقبت از فشار خون بالا و حتی پیشگیری از آن موثر است. نظارت دقیق بر قند خون در بیماران دیابتی از سایر مشكلات مانند بیماری كلیه، بیماری كرونر قلب وسكته پیشگیری می كند. زمانی كه بیماران دیابتی، همزمان به فشار خون بالا مبتلا شوند، داروهای خاصی كه بازدارنده های آنزیم تبدیل كننده آنژیوتنسین نامیده می شوند، برای حفظ عملكرد كلیه ها موثرند. سومین علت اصلی مرحله نهایی بیماری كلیه گلومرولونفریت( بیماریی كه به واحدهای تصفیه كننده كلیه بنام گلومرول ، آسیب می رساند) است . در بسیاری از حالات، علت این بیماری ناشناخته است ، اما در برخی موارد ممكن است ارثی باشد یا در اثر عفونت به وجود آمده باشد.

برخی از بیماریهای دیگری كه ممكن است بر كلیه اثر بگذارند شامل عفونت ها، سنگ های كلیوی و بیماریهای ارثی، می شوند. استفاده بیش از اندازه قرص های ضد درد یا مصرف مواد مخدر مانند هروئین می تواند به كلیه ها صدمه بزند . برخی از این بیماریها قابل درمان هستند. برخی موارد، درمان می تواند سرعت پیشرفت بیماری را كاهش و طول عمر را افزایش دهد.

مرحله نهایی بیماری كلیه زمانی رخ می دهد كه حدود 90 درصد از عملكرد كلیه از بین برود. افراد مبتلا به نارسایی كلیه ممكن است دچارتهوع، استفراغ، ضعف، خستگی، گیجی، مشكل در تمركز و از دست دادن اشتها شوند، نارسایی كلیوی با آزمایش خون و ادرار قابل پیشگیری است.

نشانه های هشدار دهنده بیماری های كلیوی و دستگاه ادراری.

1- فشار خون بالا

2- پیدایش خون با پروتئین در ادرار.

3- آزمایش كراتینین خون، بالاتر از 2/1 میلی گرم در دسی لیتر در زنان و 4/1 میلی گرم در دسی لیتر در مردان(كراتینین ماده دفعی است كه توسط كلیه های سالم از خون خارج می شود. ) در بیماریهای كلیوی ، سطوح كراتینی در خون ممكن است افزایش یابد.

4- تكرار ادرار به ویژه در شب .

5- مشكل در ادرار كردن یا ادرار درد آور.

6- تورم در چشم ها، تورم دست ها و پاها به ویژه در كودكان

کلیه ونشانه های بیماری آن

کلیه (فارسی قدیمیتر گُرده) یکی از اندامهای درونی بدن انسان و برخی دیگر از جانداران است.

بطور معمول در هر فرد سالم دو کلیه وجود دارد که هر یک در یکطرف ستون مهره ها و زیر دنده های تحتانی واقع شده اند. کلیه ها به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای بوده و از نظر شکل شبیه لوبیا می باشند. هر کلیه به اندازه مشت بسته فرد است. اکثر اعضاء بدن برای عملکرد مطلوب وابسته به کلیه ها هستند

وظایف کلیه ها

مهمترین وظیفه کلیه ها برداشت مواد زائد از خون و بازگرداندن خون تصفیه شده به بدن می باشد. هر دقیقه حدود یک لیتر خون (یک پنجم خونی که توسط قلب پمپ می شود) از طریق سرخرگ کلیوی وارد کلیه ها می شود. پس از اینکه خون تصفیه شد خون تصفیه شده از طریق سیاهرگ های کلیوی به بدن باز می گردد. داخل هر کلیه متجاوز از یک میلیون واحد بسیار ریز عملکردی بنام نفرون وجود دارد. هر نفرون از یک صافی بسیار کوچک بنام کلافه (گلومرول) که به یک لوله کوچک (توبول) متصل است تشکیل می شود. آب و مواد زائد توسط این صافی از خون جدا می شوند و به داخل لوله های کوچک (توبول ها) جریان پیدا می کنند. قسمت عمده این آب توسط لوله های کوچک باز جذب می شود و مواد زائد بصورت غلیظ وارد ادرار میشوند تا دفع گردند. ادرارهای جمع شده از لوله های کوچک وارد قسمت قیفی شکل بنام لگنچه کلیه شده و سپس از طریق لوله ای بنام حالب وارد مثانه می شود. مثانه ادرار را تا زمانی که ادرار کنید نگهداری می کند. پس از مثانه ادرار از طریق لوله ای بنام پیشابراه از بدن خارج می شود. کلیه سالم بطور معمول یک تا ٢ لیتر ادرار در روز و بر اساس میزان مایعات دریافتی تولید می کند. کلیه سالم قابلیت افزایش فعالیت خود را دارد بطوریکه اگر یک کلیه از دست رود کلیه دیگر بزرگ شده و کار دو کلیه را انجام خواهد داد.

سه وظیفه اصلی کلیه ها

1-کلیه ها آب بدن را تنظیم می کنند: برای اینکه بدن شما بدرستی و به نحو مطلوب فعالیت کند لازم است که دارای حجم مناسب آب باشد. یکی از مهمترین وظایف کلیه ها برداشت آب اضافی یا حفظ آب بدن در موارد ضرورت می باشد.

2-کلیه ها مواد زائد را برداشت می کنند: بسیاری از مواد در خون و مایعات بدن باید در اندازه مناسب وجود داشته باشند تا بدن به درستی عملکرد داشته باشد. برای مثال: سدیم و پتاسیم مواد معدنی هستند که از مواد غذایی بدست می آیند. این مواد معدنی برای سلامتی لازم هستند اما باید در حد معینی نگهداشته شوند. زمانیکه کلیه ها بدرستی فعالیت کنند، مواد زائد از بدن داخل ادرار ترشح می شوند همچنین کلیه ها در تنظیم سایر مواد معدنی در بدن مانند: کلسیم و فسفر که برای تشکلی استخوان لازمند، کمک می کنند مواد زائد مانند: اوره و کراتی نیز باید از بدن خارج شوند . اوره و سایر مواد زائد زمانی که بدن پروتئین ها مانند: گوشت را تجزیه می کند، تشکیل می شوند. کراتی نین یک محصول زائد ماهیچه است. اگر فعالیت کلیه ها کاسته شود، اوره و کراتی نیز در خون افزایش می یابند بسیاری از محصولات زائد اگر از مایعات بدن جدا نشوند برای بدن سمی هستند برای مثال، وقتی فردی دارویی مصرف می کند، مواد زائد شیمیایی که از مصرف این دارو در بدن بوجود می آیند، عمدتا توسط کلیه ها از بدن خارج می شوند.

٣- کلیه ها هورمون می سازند: کلیه های سالم پیک (پیغام بر) های شیمیایی مهمی بنام هورمون ها را نیز می سازند. این هورمون ها در جریان خون گردش کرده و بعضی از عملکردهای بدن مانند: فشار خون، ساخت گویچه‌های قرمز و برداشت کلسیم از روده ها را تنظیم می کنند.

نشانه‌های بیماری کلیوی

بیماری کلیوی معمولا بی سر و صدا پیشرفت می کند و پیش از ایجاد هر گونه شکایت موجب تخریب قسمت عمده ای از فعالیت و عملکرد کلیه می گردد. بنابراین افراد در معرض خطر پیشرفت بیماری کلیوی باید بطور مرتب مورد ارزیابی قرار گیرند. این افراد کسانی هستند که مبتلا به بیماری قند - دیابت - پرفشاری خون، بیماری عروقی و وابستگان نزدیک افراد مبتلا به بیماریهای ارثی کلیه می باشند گاهی اوقات افراد با بیماری شدید کلیوی نیز بدون علامت می باشند. این موضوع اهمیت آزمایش خون یا ادرار را در بررسی مشکلات کلیوی روشن می کند. بهرحال شکایات و علائم زیر می توانند نشانگر بیماری کلیوی باشند که در صورت وجود، انجام آزمایشات و بررسی های بیشتر توصیه می شود بعضی از علائمی که می تواند نشانگر بیماری کلیوی باشد عبارتند از:

•    خستگی

•    پرفشاری خون

•    ورم چشم ها، دست یا پا

•    دفع ادرار خونی، تیره یا رنگ چای

•    شب‌ادراری (بیشتر از یک بار در موقع خواب)

•    کاهش اشتها(کاهش وزن)

•    خارش سراسری پایدار

زمانی که کلیه ها نارسا شوند مواد زائد و مایعات در بدن تجمع پیدا کرده و شما نیاز به درمان دیالیز (برای تصفیه خون یا به وسیله ماشین یا از راه شکم و بصورت دیالیز صفاقی) یا پیوند کلیه دارید چگونه می توانید در پیشگیری از بیماریهای کلیوی موثر باشید. فشار خون خود را بطور منظم چک کنید. فشار خون بالا و کنترل نشده سرعت طبیعی هر گونه بیماری کلیوی را افزایش می دهد. اگر شما مبتلا به بیماری قند، دیابت می باشید، باید بیماری شما تحت کنترل درآید. تعداد زیادی از بیماران کلیوی مبتلایان به بیماری قند می باشند به ویژه و حتی الامکان از مصرف داروهایی که توسط پزشک تجویز نشده اند ماند مسکن ها خودداری کنید. پیش از مصرف هر دارو حتما با پزشک خود مشورت نمائید دیگر داروهای ویژه مانند سموم، آفت کش ها و مواد مخدر و ...- نیز می توانند موجب آسیب کلیه شوند. پزشک شما مشکلات و عوارض ناشی از مصرف طولانی مدت و بدون مجوز این داروها را بیان می کند.

کليه ها چند کارکرد مهم و اساسي دارند:

1- آنها آب بدن ما را تنظيم مي کنند. بدن براي اينکه بتواند درست کار کند، درست مثل ماشين، به تنظيم آب احتياج دارد. کليه ها آب اضافي را از بدن خارج مي کنند. گاهي هم جسم ما به آب بيشتر احتياج دارد، در اين موقع هم باز اين کليه ها هستند که آب لازم را حفظ مي کنند.

2- آنها هورمون توليد مي کنند. اين هورمونها وارد گردش خون مي شوند و فشار خون ما را تنظيم مي کنند. اين هورمونها در خون جريان مي يابند و کارهاي خيلي مهمي مي کنند مثل تنظيم فشار خون، ساختن گلبولهاي قرمز و جذب کلسيم از روده کوچک اگر يک کم زيست شناسي سرتان بشود، حتماً مي دانيد هر کدام از اينها چقدر حياتي است!

3- کليه هاي سالم مواد زايد را از بدن خارج مي کنند. مواد معدني مثل پتاسيم و سديم براي کارکرد سلولها خيلي ضروري هستند. اما زياد شدن هر کدام از آنها هم برايمان خطرناک است. مقدار اضافي از هر کدام آنها بايد توسط ادرار، که فرآورده اساسي کليه است، به بيرون فرستاده شود. کليه ها حتي به استخوانها هم کار دارند! تعجب مي کنيد؟ مقدار کلسيم و فسفر که مهمترين مواد در ساخت استخوانها هستند، توسط کليه ها کنترل مي شود. از شکستن و مصرف شدن مواد غذايي پروتئيني مثل گوشت در سلولها، موادي مثل اوره و کراتينين تشکيل مي شود. اين دو ماده همين طوري خطرناک نيستند، اما اگر در بدن باقي بمانند و زياد شوند مثل يک سم مهلک باعث مرگ، مي شوند. بدين ترتيب وقتي کليه ها دچار نارسائي و بدکاري مي شوند، عاقبت کار معلوم است!!

اما چرا کليه ها از کار مي افتند؟

وقتي کارکرد کليه به 10% مقدار معمولي اش مي رسد، ديگر نمي تواند آب، نمک يا مواد زايد را از بدن بيرون کند. در اثر اين اتفاق بافت هاي بدن مثل بادکنک پر از آب مي شوند و ورم مي کنند. اين تازه علاوه بر مسموميت خوني است که از سموم و مواد زايد انباشته شده است. فشار خون بالا مي رود و بومب ...!! اينجا را ببينيد.

بيماريهايي که باعث از کار افتادگي کليه مي شوند، عبارتند از:

• گلومرولونفريت

• ديابت

• بيماري پلي کيستيک کليه

• عوارض جنبي داروها

• پيلونفريت

• انسداد مجاري ادرار

• فشار خون بالا

وقتي کليه از کار افتاد چي؟

حالا بايد به سراغ يک روش درماني رفت. معمولاً اولين درمان ممکن دياليز کردن است. دياليز يعني تصفيه کردن خون از راه مکانيکي. به کمک اين روش مواد زايد و آب اضافي از خون خارج مي شوند و بدن نظم و ترتيب پيدا مي کند. اتفاقي که در هنگام دياليز مي افتد شبيه کار کليه است. يعني فيزيک يکساني دارد ولي در دياليزور به شکل ساده تري رخ مي دهد.

اينجا را نگاه کنيد! و دقت کنيد که دياليز چه اصولي دارد. آنها را به خاطر بسپاريد تا بتوانيد با کار يک کليه طبيعي مقايسه کنيد.

اما وقتي دياليز ديگر جواب نمي دهد، وقت پيوند کليه است! براي ادامه دادن مطلب بهتر است اول يک کمي درباره کليه بدانيم. چطور همه اين اتفاقات مهم در کليه روي مي دهند؟

خوب آخرين تصويري را که ديديد به خاطر داريد؟ هنوز کنجکاويتان سيراب نشده؟ حق داريد!! حالا به اين يکي مطلب توجه کنيد. اما براي استفاده بهتر، موقع ديدنش، سعي کنيد مهمترين نکته ها را به خاطر بياوريد. مثلاً چيزهايي که بايد دفع شوند يا بايد تنظيم شوند و دقت کنيد هر کدام از کجا وارد مسير اصلي جريان مي شوند، به خون مي روند يا به سمت لوله هاي ادراري و چرا؟ اگر هنوز بيشتر در اين فلش پيش برويد، مي توانيد مکانيسم دقيق مولکولي هر کاري را هم کشف کنيد.

کلیه و پیوند کلیه برای ناواردها!

وقتی کارکرد کلیه به ۱۰% مقدار معمولی اش می رسد، دیگر نمی تواند آب،نمک یا مواد زاید را از بدن بیرون کند. در اثر این اتفاق بافت های بدن مثلبادکنک پر از آب می شوند و ورم می کنند. این تازه علاوه بر مسمومیت خونیاست که از سموم و مواد زاید انباشته شده است. فشار خون بالا می رود و بومب ...!!

کلیه ها، اعضای لوبیا شکلی هستند که در پشت ما، درست زیر کمر قرارگرفته اند. هر کلیه یک آدم بزرگ تقریباً به اندازه یک مشت است و حدود صدگرم وزن دارد. درون هر کلیه، خون از ف*ی*ل*ت*رهای نازکی به نام نفرون ردمی شود. در هر کلیه هم حدود یک میلیون از این واحدهای کوچک تصفیه وجوددارد. به دلیل وجود نفرون هاست که دو کلیه سالم می توانند هر دو دقیقه یکبار، تمام خون بدن را تصفیه کنند.

● کلیه ها چند کارکرد مهم و اساسی دارند:

 ۱- آنها آب بدن ما را تنظیم می کنند. بدن برای اینکه بتواند درست کار کند، درست مثل ماشین، به تنظیم آب احتیاج دارد. کلیه ها آب اضافی را از بدن خارج می کنند. گاهی هم جسم ما به آب بیشتر احتیاج دارد، در این موقع هم باز این کلیه ها هستند که آب لازم را حفظ می کنند.

 ۲- آنها هورمون تولید می کنند. این هورمونها وارد گردش خون می شوند و فشار خون ما را تنظیم می کنند. این هورمونها در خون جریان می یابند و کارهای خیلی مهمی می کنند مثل تنظیم فشار خون، ساختن گلبولهای قرمز و جذب کلسیم از روده کوچک اگر یک کم زیست شناسی سرتان بشود، حتماً می دانید هر کدام از اینها چقدر حیاتی است!

 ۳- کلیه های سالم مواد زاید را از بدن خارج می کنند. مواد معدنی مثل پتاسیم و سدیم برای کارکرد سلولها خیلی ضروری هستند. اما زیاد شدن هر کدام از آنها هم برایمان خطرناک است. مقدار اضافی از هر کدام آنها باید توسط ادرار، که فرآورده اساسی کلیه است، به بیرون فرستاده شود. کلیه ها حتی به استخوانها هم کار دارند! تعجب می کنید؟ مقدار کلسیم و فسفر که مهمترین مواد در ساخت استخوانها هستند، توسط کلیه ها کنترل می شود. از شکستن و مصرف شدن مواد غذایی پروتئینی مثل گوشت در سلولها، موادی مثل اوره و کراتینین تشکیل می شود. این دو ماده همین طوری خطرناک نیستند، اما اگر در بدن باقی بمانند و زیاد شوند مثل یک سم مهلک باعث مرگ، می شوند. بدین ترتیب وقتی کلیه ها دچار نارسائی و بدکاری می شوند، عاقبت کار معلوم است!!

تغذيه در بيماران پيوند کليه

پيوند کليه در مراحل پاياني بيماري ESRD ( نارسايي کليه در مرحله آخر ) براي بيماراني انجام مي گيرد که ميزان تصفيه گلومرولي آنها بسيار کم شده و 90% کليه آنها از کار افتاده است بنابراين کليه

نمي تواند فعاليتهاي طبيعي خود را مثل دفع مواد زائد انجام دهد .

مشکلات تغذيه اي بيماران قبل از پيوند

1- افزايش قند خون : براي اصلاح و کاهش دادن قند خون بايد قندهاي ساده مثل شکر ، عسل ، شکلات ، نوشابه ، قند و کيک و کل کربوهيدرات غذايي را محدود کنيد .

2- افزايش پتاسيم خون : بايد غذاهاي حاوي پتاسيم بالا را محدود کرد سبزيهاي مانند اسفناج، بروکلي ، نخود ، رب ،

آب گوجه فرنگي ، گوجه فرنگي ، هويچ ، لوبيا سفيد وقرمز و عدس و سيب زميني و ميوه هايي مانند موز ، خرما ، طالبي ، پرتقال ، کيوي ، انجير ، زردآلو ، شليل ، کشمش ، هندوانه ، ريواس

3- افزايش فسفر : بايد غذاهاي حاوي فسفر زياد را محدود کرد شامل شير ، ماست ، پنير ، انواع گوشت و حبوبات و دانه هاي روغني ( آجيل ) ، جگر ، تخم مرغ ، نوشابه

4- افزايش سديم : غذاهاي حاوي نمک زياد مثل کالباس ، سوسيس ، خيارشور ، ترشي ، زيتون ، آجيل شور ، چيپس ، پنير و نمک را بايد کاهش داد .

عوارض تغذيه اي پس از پيوند در ابتدا (وقتي پيوند تازه انجام گرفته است )

1- افزايش دفع پرتئين : بنابراين بايد پروتئين و انرژي رژيم غذايي را افزايش داد

2- افزايش پتاسيم خون : بايد غذاهاي حاوي پتاسيم بالا را محدود کنيد و از سبزيجات و ميوه جات با پتاسيم کم و متوسط استفاده کنيد

3- افزايش چربيهاي خون: براي کاهش دادن چربيهاي خون بايد کل چربي رژيم و کلسترول محدود شود . بنابراين ازمصرف مواد غذاي چرب مثل کره ، روغن جامد ، و تخم مرغ بيش از 3 بار در هفته خودداري شود

- در اين زمان محدوديت زياد کربوهيدرات رژيم نياز نيست .

عوارض و مشکلات تغذيه اي پس از پيوند براي مدت طولاني :

1-افزايش قند خون : به خاطر استفاده از داروهاي استروئيدي قند خون افزايش

مي يابد بنابراين بايد قندهاي ساده را محدود کرد . همچنين کل انرژي مصرفي را نيز بايد کاهش داد ( در صورت چاقي )

2- افزايش پتاسيم خون : بايد پتاسيم رژيم غذايي را محدود کنيد .

از غذاهاي غني از پتاسيم که قبلاً  ذکر کرديم کمتر استفاده شود .

- در 6 ماه اول پس از پيوند وزن بيماران افزايش مي يابد بنابراين پس از پيوند بايد ميزان انرژي مورد نياز تعديل شود و براي جلوگيري از عوارض سوء چاقي بيمار بايد فعاليتهاي خود را با انجام ورزشهاي سبک شروع کند و در مصرف غذا زياده روي نکند .

- مواد غذايي با چربي بالا مثل کره ، خامه ، روغن جامد ، پنير حامه اي بايد محدود شود .

- کلسترول بايد mg  300 در هر روز استفاده شود بنابراين از خوردن کله پاچه ، کره ، دل ، قلوه و بيش از 3 تخم مرغ در هر هفته بايد خودداري شود.

عوارض داروها :

کورتيکوستروئيدها مثل پردنيزون عوارضي مانند افزايش وزن و افزايش چوبي خون را به دنبال دارد . بنابراين غذا در تعداد دفعات بيشتر و با حجم کمتر مصرف شود.

اين داروها باعث تحليل عضلاني نيز

 مي شوند بنابراين انجام ورزش مي تواند در حفظ بافت عضلاني موثر باشد .

سيکلوسپورين باعث ايجاد پرفشاري خون مي شود بنابراين مواد غذايي با نمک بالا بايد محدود شود . اين دارو باعث ايجاد حالت تهوع ، استفراغ ، کمبود اشتها و افزايش پتاسيم خون نيز مي شود .

دياليز ( Dialysis )

  دیالیز نوعی درمان است که برخی فعالیتهای کلیه طبیعی را انجام می دهد.این درمان زمانی که کلیه های شما قادر به برآوردن نیازهای بدنتان نباشد مورد احتیاج است.

چه موقع دیالیز مورد نیاز است؟

  زمانی که دچار نارسایی  انتهایی کلیه شوید به دیالیز نیاز خواهید داشت—معمولاًزمانی که 85 تا 90 درصد عملکرد کلیه هاتان از بین برود.

دیالیز چه کار انجام می دهد؟

  شبیه کلیه های سالم،دیالیز تعادل بدنتان را حفظ می کند.دیالیز اعمال زیر را انجام می دهد:

•               مواد زائد،نمک و آب اضافی را به منظور جلوگیری ازانباشته شدنشان در بدن دفع می کند

•               سطح برخی مواد شیمیایی بدن مثل پتاسیم،سدیم و بی کربنات را در خونتان ثابت نگه می دارد

•               به تنظیم فشار خون کمک می کند

آیا نارسایی کلیه دائمی است؟

  نه همیشه.بعضی انواع نارسایی حاد کلیه با درمان بهتر می شوند.در برخی انواع نارسایی حاد کلیه ،دیالیز ممکن است تنها برای دورۀ کوتاهی از زمان ،تا بهتر شدن عملکرد کلیه ها نیاز باشد.

  در نارسایی مزمن یا انتهایی کلیه ها ،کلیه هاتان بهتر نخواهند شد  و شما برای باقیمانده زندگیتان به دیالیز نیاز خواهید داشت.اگر پزشکتان تشخیص دهدکه کاندید دریافت کلیه جدید هستید،ممکن است در لیست انتظار عمل قرار گیرید.

دیالیز کجا انجام می شود؟

  دیالیز ممکن است در بیمارستان،در بخش دیالیز  غیر بیمارستانی ،یا در خانه انجام شود.شما و پزشکتان بسته به وضعیت بالینی و علاقه تان تصمیم می گیرید کدام محل بهتر است.

آیا دیالیز انواع گوناگون دارد؟

  بله،دو نوع دیالیز وجود دارد—همودیالیز و دیالیز صفاقی

همودیالیز چیست؟

  در همودیالیز ،یک کلیه مصنوعی(همودیالیزر)برای تصفیه مواد زائد ، مواد شیمیایی، و مایعات اضافی از خون شما بکار می رود.برای فرستادن خونتان به درون کلیه مصنوعی ،پزشک نیاز به یک راه دسترسی(ورودی)به رگهای شما دارد.این امر با یک جراحی کوچک به درون بازو یا ساق شما امکان پذیر است.

  گاهی اوقات ،این راه با اتصال یک سرخرگ به ورید در ناحیه زیر پوستتان و تشکیل یک رگ خونی بزرگتر بنام فیستول عملی می شود.

  با این وجود در صورتیکه رگهای شما برای فیستول کافی نباشند،پزشک از یک لوله پلاستیکی برای اتصال یک سرخرگ و یک سیاهرگ زیر پوستتان استفاده می کند.این امر پیوند نامیده می شود.

  گاهی راه ورودی توسط یک لوله پلاستیکی باریک بنام کاتتر ایجاد می شود،که درون وریدهای بزرگ گردنی تان قرار می گیرد.این روش دسترسی موقتی است،ولی گاهی برای درمان دراز مدت بکار می رود.

درمان همودیالیز چقدر طول می کشد؟

  زمان مورد نیاز برای دیالیز شما بستگی دارد به :

•               میزان کارآیی کلیه های شما

•               مقدار مایعاتی که بین درمانها در بدنتان انباشته می شود

•               چقدر مواد زائد در بدنتان دارید

•               چثه شما چقدر است

•               نوع کلیه مصنوعی مورد استفاده

  معمولاً هر درمان همودیالیز حدود 4 ساعت طول می کشدو سه بار در هفته انجام می شود.

  یک روش همودیالیز بنام دیالیز با جریان بالاممکن است زمان کمتری ببرد.شما می توانید با پزشکتان مشورت کنید که ببیند آیا این درمان می تواند برای شما مناسب باشد.

دیالیز صفاقی چیست و چگونه کار می کند؟

  در این نوع دیالیز ،خون شما درون بدنتان  تصفیه می شود.پزشک یک عمل جراحی انجام خواهد داد تا یک لوله پلاستیکی بنام کاتتر را درون شکمتان جاسازی کند(کاتتر بِلی) و یک راه ورودی ایجاد کند.در طول درمان ،محدوده شکم (یا حفره پریتوئن )به آرامی از راه کاتتر با یک مایع دیالیز(دیالیزات) پر می شود.خون در سرخرگها و سیاهرگهایی که حفره صفاقی شما را پوشانده اند نگاه داشته می شود.مایعات اضافی و مواد زائد خارج از خون به درون دیالیزات کشیده می شوند.دو نوع عمدۀ دیالیز صفاقی وجود دارد.

انواع مختلف دیالیز صفاقی چیست و چگونه عمل می کنند؟

  چندین نوع دیالیز صفاقی وجود دارد ولی دو نوع عمده عبارتند از:دیالیز صفاقی مداوم سیار(CAPD)و  دیالیز صفاقی مداوم گردشی(CCPD).

  دیالیز صفاقی مداوم سیار(CAPD) تنها نوع دیالیز صفاقی است که بدون ماشین انجام می شود. معمولاً چهار یا پنج بار در روزدر خانه یا محل کار خودتان انجامش می دهید.یک کیسه دیالیز (حدود دو لیتر) را از طریق کاتتر وارد حفره پریتوئن  خود می کنید.مایع دیالیز برای  حدود چهار یا پنج ساعت  آنجا می ماند،قبل از اینکه به داخل کیسه برگردد و دور ریخته شود.این کار تعویض نامیده می شود.هر بار که عمل تعویض را انجام می دهید یک کیسه جدید دیالیز مصرف می کنید.درزمانی که دیالیز در حفره صفاقی شماست ،می توانید مشغول فعالیتهای روزمره  خود در محیط کار ،مدرسه یا در خانه باشید.

  دیالیز صفاقی مداوم گردشی(CCPD) معمولاً در خانه با استفاده از یک ماشین بنام سیکلر انجام می شود.این  روش شبیه دیالیز صفاقی مداوم سیار(CAPD) است با این تفاوت که چندین سیکل(تعویض) صورت می گیرد.هر سیکل معمولاً 1-2/1 ساعت طول می کشد و تعویض ها در طول شب وقتی خوابیده اید انجام می شود.

آیا دیالیز به بهبود بیماری کلیوی کمک می کند؟

  خیر.دیالیز برخی اعمال کلیه سالم را انجام می دهد،ولی بیماری کلیوی را بهتر نمی کند.شما نیازمند درمان دیالیز برای تمام عمر هستید مگر اینکه بتوانید پیوند کلیه انجام دهید .

آیا دیالیز ناراحت کننده است؟

  ممکن است حین ورود سوزن به داخل فیستول یا گرافت کمی ناراحتی داشته باشید،ولی بیشتر بیماران مشکل دیگری ندارند.خود دیالیز  بدون درد است.با وجود این برخی بیماران ممکن است افت فشار خون داشته باشند.اگر این مورد رخ دهد،ممکن است احساس ناراحتی در معده،استفراغ،سردرد یا دل پیچه داشته باشید.با دیالیزهای پی در پی، این  مشکلات بر طرف می شود.

از چه زمانی دیالیز وجود داشته است؟

  همودیالیز و دیالیز صفاقی از اواسط دهۀ 1940 انجام می شده است.دیالیز ،بعنوان یک درمان معمول از سال 1960 شروع گردید و هم اکنون یک درمان استاندارد در همه جای دنیا است. CAPDاز سال 1976 شروع شد.هزاران بیمار  با این درمان  مداوا شده اند.

چه مدت می توانید با دیالیز زنده بمانید؟

  هنوز دقیق نمی دانیم چه مدت بیماران روی دیالیز زنده می مانند.فکر می کنیم برخی بیماران  دیالیزی ممکن است مثل افراد بدون ناراحتی کلیه عمر کنند.

آیا دیالیز گران قیمت است؟

  بله.دیالیز هزینه زیادی بر می دارد.البته دولت 80٪ کل هزینۀ دیالیز اکثر بیماران را پرداخت می کند.بیمه های درمانی خصوصی یا سازمانهای همیاری  پزشکی در پرداخت هزینه کمک می کنند.

آیا بیماران دیالیزی احساس طبیعی دارند؟

  بسیاری بیماران بجز زمان دیالیز زندگی طبیعی دارند.دیالیز معمولاً  احساس بهتری به شما می دهد زیرا بسیاری مشکلات مربوط به نارسایی کلیه را رفع می کند.شما و خانواده تان برای استفاده از دیالیز به زمان نیاز دارید.

آیا بیماران دیالیزی باید رژیمشان را کنترل کنند؟

  بله.شما ممکن است روی یک رژیم خاص باشید.ممکن است قادر نباشید هر چه دوست دارید بخورید،و ممکن است لازم باشد مقدار مایعات مصرفی را محدود کنید.تغذیه شما ممکن است بسته به نوع دیالیز تغییر کند.

آیا بیماران دیالیزی می توانند مسافرت کنند؟

  بله .مراکز دیالیز در هر نقطه از آمریکا و بسیاری کشورهای خارجی وجود دارد.درمان استاندارد شده است.شما باید قبل از مسافرت در مرکز دیگری وقت دیالیز بگیرید.پرسنل مرکز دیالیز شما می توانند به شما برای وقت گرفتن کمک کنند.

آیا بیماران دیالیزی قادر به ادامه کار هستند؟

  بسیاری بیماران  دیالیزی پس از انجام دیالیز قادر به بازگشت به کار هستند.اگر کار شما فعالیت بدنی زیادی را می طلبد(بلند کردن اجسام سنگین،حفاری و غیره)،ممکن است نیاز به تغییر شغل داشته باشید.

دياليز ( Dialysis )

  دیالیز نوعی درمان است که برخی فعالیتهای کلیه طبیعی را انجام می دهد.این درمان زمانی که کلیه های شما قادر به برآوردن نیازهای بدنتان نباشد مورد احتیاج است.

چه موقع دیالیز مورد نیاز است؟

  زمانی که دچار نارسایی  انتهایی کلیه شوید به دیالیز نیاز خواهید داشت—معمولاًزمانی که 85 تا 90 درصد عملکرد کلیه هاتان از بین برود.

دیالیز چه کار انجام می دهد؟

  شبیه کلیه های سالم،دیالیز تعادل بدنتان را حفظ می کند.دیالیز اعمال زیر را انجام می دهد:

•               مواد زائد،نمک و آب اضافی را به منظور جلوگیری ازانباشته شدنشان در بدن دفع می کند

•               سطح برخی مواد شیمیایی بدن مثل پتاسیم،سدیم و بی کربنات را در خونتان ثابت نگه می دارد

•               به تنظیم فشار خون کمک می کند

آیا نارسایی کلیه دائمی است؟

  نه همیشه.بعضی انواع نارسایی حاد کلیه با درمان بهتر می شوند.در برخی انواع نارسایی حاد کلیه ،دیالیز ممکن است تنها برای دورۀ کوتاهی از زمان ،تا بهتر شدن عملکرد کلیه ها نیاز باشد.

  در نارسایی مزمن یا انتهایی کلیه ها ،کلیه هاتان بهتر نخواهند شد  و شما برای باقیمانده زندگیتان به دیالیز نیاز خواهید داشت.اگر پزشکتان تشخیص دهدکه کاندید دریافت کلیه جدید هستید،ممکن است در لیست انتظار عمل قرار گیرید.

دیالیز کجا انجام می شود؟

  دیالیز ممکن است در بیمارستان،در بخش دیالیز  غیر بیمارستانی ،یا در خانه انجام شود.شما و پزشکتان بسته به وضعیت بالینی و علاقه تان تصمیم می گیرید کدام محل بهتر است.

آیا دیالیز انواع گوناگون دارد؟

  بله،دو نوع دیالیز وجود دارد—همودیالیز و دیالیز صفاقی

همودیالیز چیست؟

  در همودیالیز ،یک کلیه مصنوعی(همودیالیزر)برای تصفیه مواد زائد ، مواد شیمیایی، و مایعات اضافی از خون شما بکار می رود.برای فرستادن خونتان به درون کلیه مصنوعی ،پزشک نیاز به یک راه دسترسی(ورودی)به رگهای شما دارد.این امر با یک جراحی کوچک به درون بازو یا ساق شما امکان پذیر است.

  گاهی اوقات ،این راه با اتصال یک سرخرگ به ورید در ناحیه زیر پوستتان و تشکیل یک رگ خونی بزرگتر بنام فیستول عملی می شود.

  با این وجود در صورتیکه رگهای شما برای فیستول کافی نباشند،پزشک از یک لوله پلاستیکی برای اتصال یک سرخرگ و یک سیاهرگ زیر پوستتان استفاده می کند.این امر پیوند نامیده می شود.

  گاهی راه ورودی توسط یک لوله پلاستیکی باریک بنام کاتتر ایجاد می شود،که درون وریدهای بزرگ گردنی تان قرار می گیرد.این روش دسترسی موقتی است،ولی گاهی برای درمان دراز مدت بکار می رود.

درمان همودیالیز چقدر طول می کشد؟

  زمان مورد نیاز برای دیالیز شما بستگی دارد به :

•               میزان کارآیی کلیه های شما

•               مقدار مایعاتی که بین درمانها در بدنتان انباشته می شود

•               چقدر مواد زائد در بدنتان دارید

•               چثه شما چقدر است

•               نوع کلیه مصنوعی مورد استفاده

  معمولاً هر درمان همودیالیز حدود 4 ساعت طول می کشدو سه بار در هفته انجام می شود.

  یک روش همودیالیز بنام دیالیز با جریان بالاممکن است زمان کمتری ببرد.شما می توانید با پزشکتان مشورت کنید که ببیند آیا این درمان می تواند برای شما مناسب باشد.

دیالیز صفاقی چیست و چگونه کار می کند؟

  در این نوع دیالیز ،خون شما درون بدنتان  تصفیه می شود.پزشک یک عمل جراحی انجام خواهد داد تا یک لوله پلاستیکی بنام کاتتر را درون شکمتان جاسازی کند(کاتتر بِلی) و یک راه ورودی ایجاد کند.در طول درمان ،محدوده شکم (یا حفره پریتوئن )به آرامی از راه کاتتر با یک مایع دیالیز(دیالیزات) پر می شود.خون در سرخرگها و سیاهرگهایی که حفره صفاقی شما را پوشانده اند نگاه داشته می شود.مایعات اضافی و مواد زائد خارج از خون به درون دیالیزات کشیده می شوند.دو نوع عمدۀ دیالیز صفاقی وجود دارد.

انواع مختلف دیالیز صفاقی چیست و چگونه عمل می کنند؟

  چندین نوع دیالیز صفاقی وجود دارد ولی دو نوع عمده عبارتند از:دیالیز صفاقی مداوم سیار(CAPD)و  دیالیز صفاقی مداوم گردشی(CCPD).

  دیالیز صفاقی مداوم سیار(CAPD) تنها نوع دیالیز صفاقی است که بدون ماشین انجام می شود. معمولاً چهار یا پنج بار در روزدر خانه یا محل کار خودتان انجامش می دهید.یک کیسه دیالیز (حدود دو لیتر) را از طریق کاتتر وارد حفره پریتوئن  خود می کنید.مایع دیالیز برای  حدود چهار یا پنج ساعت  آنجا می ماند،قبل از اینکه به داخل کیسه برگردد و دور ریخته شود.این کار تعویض نامیده می شود.هر بار که عمل تعویض را انجام می دهید یک کیسه جدید دیالیز مصرف می کنید.درزمانی که دیالیز در حفره صفاقی شماست ،می توانید مشغول فعالیتهای روزمره  خود در محیط کار ،مدرسه یا در خانه باشید.

  دیالیز صفاقی مداوم گردشی(CCPD) معمولاً در خانه با استفاده از یک ماشین بنام سیکلر انجام می شود.این  روش شبیه دیالیز صفاقی مداوم سیار(CAPD) است با این تفاوت که چندین سیکل(تعویض) صورت می گیرد.هر سیکل معمولاً 1-2/1 ساعت طول می کشد و تعویض ها در طول شب وقتی خوابیده اید انجام می شود.

آیا دیالیز به بهبود بیماری کلیوی کمک می کند؟

  خیر.دیالیز برخی اعمال کلیه سالم را انجام می دهد،ولی بیماری کلیوی را بهتر نمی کند.شما نیازمند درمان دیالیز برای تمام عمر هستید مگر اینکه بتوانید پیوند کلیه انجام دهید .

آیا دیالیز ناراحت کننده است؟

  ممکن است حین ورود سوزن به داخل فیستول یا گرافت کمی ناراحتی داشته باشید،ولی بیشتر بیماران مشکل دیگری ندارند.خود دیالیز  بدون درد است.با وجود این برخی بیماران ممکن است افت فشار خون داشته باشند.اگر این مورد رخ دهد،ممکن است احساس ناراحتی در معده،استفراغ،سردرد یا دل پیچه داشته باشید.با دیالیزهای پی در پی، این  مشکلات بر طرف می شود.

از چه زمانی دیالیز وجود داشته است؟

  همودیالیز و دیالیز صفاقی از اواسط دهۀ 1940 انجام می شده است.دیالیز ،بعنوان یک درمان معمول از سال 1960 شروع گردید و هم اکنون یک درمان استاندارد در همه جای دنیا است. CAPDاز سال 1976 شروع شد.هزاران بیمار  با این درمان  مداوا شده اند.

چه مدت می توانید با دیالیز زنده بمانید؟

   هنوز دقیق نمی دانیم چه مدت بیماران روی دیالیز زنده می مانند.فکر می کنیم برخی بیماران  دیالیزی ممکن است مثل افراد بدون ناراحتی کلیه عمر کنند.

آیا دیالیز گران قیمت است؟

  بله.دیالیز هزینه زیادی بر می دارد.البته دولت 80٪ کل هزینۀ دیالیز اکثر بیماران را پرداخت می کند.بیمه های درمانی خصوصی یا سازمانهای همیاری  پزشکی در پرداخت هزینه کمک می کنند.

آیا بیماران دیالیزی احساس طبیعی دارند؟

  بسیاری بیماران بجز زمان دیالیز زندگی طبیعی دارند.دیالیز معمولاً  احساس بهتری به شما می دهد زیرا بسیاری مشکلات مربوط به نارسایی کلیه را رفع می کند.شما و خانواده تان برای استفاده از دیالیز به زمان نیاز دارید.

آیا بیماران دیالیزی باید رژیمشان را کنترل کنند؟

  بله.شما ممکن است روی یک رژیم خاص باشید.ممکن است قادر نباشید هر چه دوست دارید بخورید،و ممکن است لازم باشد مقدار مایعات مصرفی را محدود کنید.تغذیه شما ممکن است بسته به نوع دیالیز تغییر کند.

آیا بیماران دیالیزی می توانند مسافرت کنند؟

  بله .مراکز دیالیز در هر نقطه از آمریکا و بسیاری کشورهای خارجی وجود دارد.درمان استاندارد شده است.شما باید قبل از مسافرت در مرکز دیگری وقت دیالیز بگیرید.پرسنل مرکز دیالیز شما می توانند به شما برای وقت گرفتن کمک کنند.

آیا بیماران دیالیزی قادر به ادامه کار هستند؟

  بسیاری بیماران  دیالیزی پس از انجام دیالیز قادر به بازگشت به کار هستند.اگر کار شما فعالیت بدنی زیادی را می طلبد(بلند کردن اجسام سنگین،حفاری و غیره)،ممکن است نیاز به تغییر شغل داشته باشید.

منبع:

دانشنامه رشد

دانشنامه ويكيپديا