ما چگونه می‌توانیم به حفظ محیط زیست و زندگی جانداران کمک کنیم؟

پاسخ :

به درختان آسیب نزنیم، جنگل را بسوزانیم. از درختان و جنگل که نعمت خداست محافظت کنیم

تحقیق کامل

راهکارها و پیشنهادات

دفع زباله

پس از صرف یک فنجان چای در کنار جاده، لیوان یک بار مصرف را کجا می‌اندازیم؟ چه تعداد از ما زباله‌هایمان را در کیسه زباله نگه می‌داریم تا یک سطل زباله پیدا کنیم؟ ما باید به خودمان و افراد دیگری که برای تفریح به طبیعت می‌آیند بهداشت مربوط به محیط‌زیست را یاد دهیم. ر‌ها کردن زباله‌ها و پلاستیک‌ها در محیط نه تن‌ها موجب تکثیر پشه‌ها و باکتری‌ها و میکرب‌های دیگر می‌شود بلکه موجب آلودگی خاک نیز می‌شود، بیشتر مردم فکر می‌کنند پاکیزگی تن‌ها مربوط به خانه است و به راحتی زباله‌هایشان را در جاده می‌اندازند، این تفکر مثل این است که فرد بخشی از خانه‌اش را پر از زباله کند بدون این که آن فضا را بخشی از خانه‌اش بداند. این احساس که کره زمین خانه ماست به فرد کمک می‌کند که این افکار اشتباه را کنار بگذارد، باید گهگاه به مقامات مسئول برای سازمان‌دهی دفع مناسب زباله‌ها گوشزدهایی داده شود تا برنامه‌هایی برای جمع‌آوری زباله‌هایی که در مناطق ریخته شده را اجرا کنند.

  توقف جنگل زدایی

از بین بردن جنگل‌ها به عنوان برنامه کاری پسا استعماری دیده می‌شود. استعمارگران درصد زیادی از گیاهان و حیوانات در کشورهای مستعمره را به دنبال تخریب منابع زندگی و نیز برای ساخت جاده‌هایی برای سود بردن از مستعمره‌شان از بین بردند، میلیون‌ها حیوان برای سرگرمی و نیز استفاده از بخش‌هایی از بدنشان مانند عاج، کشته شدند. زنجیره کشتن و تخریب منجر به ویرانی اولیه طبیعت شد. این کشورهای مستعمره پس از استقلال، روش‌های استعماری را دنبال کرده و شروع به جنگل زدایی کردند و هنوز هم این روند ادامه دارد. قطع درختان، میزان اکسیژن را کاهش می‌دهد، منجر به فرسایش خاک و لغزش زمین می‌شود زیستگاه طبیعی حیوانات وحشی را از بین می‌برد و آن‌ها را مجبور به پیشروی به شهر‌ها و روستا‌ها می‌کند، در آنجا با گونه‌های خطرناک‌تری به نام انسان رو به رو می‌شوند و به خاطر آسیبی که برای انسان‌ها دارند، بی‌رحمانه کشته می‌شوند. باید الزامی وجود داشته باشد که باید به جای هر درختی که برای مصارف مختلف بریده می‌شود، گیاهی کاشته شود. این باید شعار ما باشد: زندگی کن و اجازه زندگی بده.

 ممنوعیت پلاستیک

پلاستیک در کنار بمب‌ها، جزء کشفیات و اختراعات آسیب‌رسان علمی است که توسط دانشمندان اختراع شده است. پلاستیک کلر دار بدترین تأثیر را روی زمین ایجاد می‌کند، چرا که مواد شیمیایی زیان بخشی تولید می‌کنند و وقتی آب در این زمین‌ها جاری می‌شود و به سفره‌های آبی می‌رسد، آن را نیز آلوده می‌کند. در واقع ما راهی برای مردن کشف کرده‌ایم! تا به امروز گزارش شده است که وقتی کیسه‌های پلاستیکی را به داخل آب می‌اندازیم یا روی زمین ر‌ها می‌کنیم، بیش از ۲۶۰گونه جاندار می‌میرند و یا در پلاستیک‌ها محبوس می‌شوند. پلاستیک‌های تجزیه‌پذیر در بلندمدت تجزیه می‌شوند، اما موجب تولید گاز متان می‌شوند که نقش اصلی در گرم شدن کره زمین دارد. ما می‌توانیم از روزنامه‌های قدیمی برای بسته‌بندی، از کیسه‌های کنفی به عنوان کیسه حمل و از بطری‌های شیشه‌ای یا کنفی به جای بطری‌های پلاستیکی استفاده کنیم. حتی اگر از کیسه‌های پلاستیکی استفاده مجدد کنیم بهتر از این است که هر بار از یک پلاستیک جدید استفاده کنیم، با این کار مقدار پلاستیک مورد استفاده کاهش‌یافته و خطرات آن نیز به نسبت کمتر می‌شود.

استفاده کمتر از وسایل نقلیه شخصی

گاهی اوقات که گروه‌های مختلف دعوت به اعتصاب یا راهپیمایی می‌کنند، شمار وسایل نقلیه در جاده کم شده و میزان آلودگی نیز کمتر می‌شود. اکنون زمان استفاده از دوچرخه و پیاده‌روی رسیده است که جنبه‌های مختلفی برای سلامت انسان در بر دارد: با این کار هم می‌توانیم آلودگی ایجادشده به واسطه اتومبیل را کاهش دهیم و هم میزان چربی و کلسترول بدنمان را تعدیل کنیم. باید از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کرده و استفاده از وسایل نقلیه شخصی را محدود کنیم. بسیاری از ما ممکن است پیش از این با افزایش هزینه بنزین و گازوئیل به استفاده از حمل‌ونقل عمومی روی آورده باشیم. به هر علتی که باشد اگر چنین عمل نکنیم، با دنیایی رو به رو خواهیم شده که مملو از مصنوعات ساخته بشر و عاری از هر گونه مخلوقات جاندار خواهد بود.

 فستیوال‌های ایمن و بهداشتی

هر اجتماعی حول فستیوال‌ها، مراسم‌ها، تشریفات و سنت‌های خاص خود می‌چرخد، اما به آلودگی‌هایی که در جشن‌ها ایجاد می‌شود هرگز توجه نمی‌شود. استفاده از ظروف یک بار مصرف در جشن‌ها و مراسم‌ها و ریختن آن‌ها در خیابان و جوی، حجم زیادی آلودگی ایجاد می‌کند. به جای آن می‌توان از ظروف کاغذی که با محیط‌زیست سازگار هستند استفاده کرد. با این کار قدمی برای نجات طبیعت برداشته‌ایم.

کشاورزی

در فرهنگ مصرف‌گرایی که در بیشتر کشور‌ها غالب شده است، به تعادل محیط‌زیست آسیب وارد می‌شود. در گذشته، مردم جنگل‌ها را از بین می‌بردند تا به عنوان زمین کشاورزی از آن استفاده کنند، سپس با به وجود آمدن فست فود‌ها و غذاهای حاضری مردم زمین‌ها را ر‌ها کردند و کارخانه‌ها به جای آن ساخته شدند. اگر روزی چیزی برای خریدن و خوردن نداشته باشیم چه می‌شود؟ کشاورزی را باید از خودمان شروع کنیم، گلدان یا سبزیجات در حیات پشتی بکاریم تا علاوه بر صرفه‌جویی در هزینه و سلامتی، فرهنگ تولید را دوباره احیا کنیم. ما می‌توانیم مسئولان مربوطه را وادار به متوقف کردن تبدیل زمین‌ها به ساختمان و کارخانه کنیم.

جلوگیری از شکار غیرقانونی

نگهبانان جنگل با تمام وجود با شکار مبارزه می‌کنند، اما هنوز حیوانات بی‌شماری توسط شکارچیان نابود می‌شوند. باید از وضعیت بد مدیریت و عملکرد اجتماعی به جای ایجاد آگاهی در بین مردم گلایه کرد. برای ممنوعیت محصولات حیوانی باید قانون سخت‌گیرانه‌ای وجود داشته باشد و خریداران آن باید اشیاء خریداری‌شده را کنار بگذارند. وقتی ببر‌ها کشته می‌شوند جمعیت گیاه‌خواران افزایش‌یافته و باعث تضعیف پوشش گیاهی می‌شوند. این کار تعادل زنجیره غذایی را بر هم میزند و همه این‌ها به خاطر شکار بی‌رویه حیوانات اتفاق افتاده است که تن‌ها راه پایان دادن به آن مبارزه همگانی با شکار است.

.